Οικολογία και Χορτοφαγία

Η περιβαλλοντική χορτοφαγία είναι η πεποίθηση ότι η παραγωγή του κρέατος και των ζωικών προϊόντων σε τρέχον και πιθανό μελλοντικό επίπεδο είναι περιβαλλοντικά απαράδεκτη. Η εκβιομηχάνιση έχει οδηγήσει εντατικές πρακτικές καλλιέργειας και διατροφής υψηλής σε ζωική πρωτεΐνη, πρώτιστα στα αναπτυγμένα κράτη. Σύμφωνα με την Αμερικανική εθνική ακαδημία επιστημών (National Academy of Sciences) το μεγαλύτερος μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού καταφεύγει σε χορτοφαγία ή ημι-χορτοφαγία για λόγους που είναι οικονομικοί, φιλοσοφικοί, θρησκευτικοί, πολιτιστικοί, ή οικολογικοί. Έτσι, η κύρια διαμαρτυρία των περιβαλλοντικών χορτοφάγων είναι πρώτιστα λόγω της εντατικής καλλιέργειας στα αναπτυγμένα έθνη.
Όλες οι σύγχρονες, εντατικές πρακτικές καλλιέργειας καταναλώνουν ορυκτά καύσιμα και υδάτινους πόρους και έχουν οδηγήσει στην εκπομπή επιβλαβών αερίων και χημικών ουσιών. Ο βιότοπος για την ανάπτυξη άγριας ζωής που παρέχεται από τα μεγάλα βιομηχανικά αγροκτήματα μονοκαλλιέργειας είναι πολύ φτωχός και η σύγχρονη βιομηχανική γεωργία είναι μια απειλή στη βιοποικιλότητα έναντι σε σύγκριση με πρακτικές καλλιέργειας όπως η οργανική καλλιέργεια, το «permaculture», η ποιμενική και βρόχινη αγροτική καλλιέργεια
Η περιβαλλοντική χορτοφαγία μπορεί να συγκριθεί με την οικονομική χορτοφαγία. Ένας οικονομικός χορτοφάγος είναι κάποιος που ακολουθά χορτοφαγική πρακτική είτε από φιλοσοφική άποψη σχετικά με ζητήματα όπως η δημόσια υγεία και η αποφυγή του υποσιτισμού, της πεποίθησης ότι η κατανάλωση κρέατος είναι οικονομικά ασθενής, μέρους μιας συνειδητής απλής στρατηγικής διαβίωσης ή από ανάγκη.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%BF%CF%86%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B1